Het avondeten is bij ons een moment om met elkaar de dag door te nemen. Ik had die dag een crematie in Heerhugowaard begeleid en mijn zoon ROSS van 7 jaar vroeg wat dat eigenlijk inhield, wat gebeurt er dan met het lichaam? In Jip-en-Janneke-taal legde ik dit uit. Hij vroeg zich vervolgens af of ik dit ook wilde als ik dood zou gaan. Ik wil inderdaad gecremereerd worden, wat overigens een doodzonde (!!!) is voor een lid van de “van der Woude-doodgravers-familie”. Dit zal dus zeker niet gewaardeerd worden maar met mijn vele verhuizingen heb ik niet echt een woonplaats waar mijn roots liggen en zoals ik vaak hoor van mensen die over hun laatste bestemming nadenken, wil ik voorkomen dat mijn zoon het gevoel heeft dat hij ergens moet blijven wonen omdat mama daar nog is. ROSS’ vraag was vervolgens wat er met mijn restanten zou gebeuren. Ik antwoordde dat het mij een leuk idee leek dat hij mij in zijn verdere leven in een urn mee zou nemen. Uiteraard weet ik dat je niet over je graf kan en mag regeren dus ik vertelde dat dit aan hem zou zijn. Zijn antwoord was (en trek je eigen conclusie): “ik neem je mee in een boot en kieper je zo over boord…”

Kortom: ieder doet het op zijn eigen unieke manier. Vandaag kregen we de youtube-link van de TOLAD. De TOLAD is een soort van as-wandelstok waarmee je de as van een overledene stap voor stap verspreidt. Kijk zelf, misschien is het iets voor je:
Short documentary TOLAD