Vroeger kwam scheiden nauwelijks voor. Maar het overkwam hem. Zijn vrouw werd verliefd op de buurman en gingen samen in een dorp verderop wonen. Hij trok noodgedwongen, maar met wederzijds goedvinden in bij de buurvrouw. Er was geen sprake van liefde maar wèl van wederzijds respect. Hij werkte hard en zij zorgde dat het huis elke dag weer warm en gezellig was en dat hij elke dag gezond te eten kreeg. Hun leven beperkte zich in eerste instantie tot het huis waar ze samen woonden met haar dochter. Langzaam breidde hun gezamenlijk leven zich uit. Samen gingen ze naar muziek- en dansavonden. Hij leidde haar de dansvloer rond en in hun eigen tempo leidden ze elkaar door het leven. In de weekenden maakte hij van het huis ook meer zijn huis. Hij ging klussen en voor o.a. de vele cd’s maakte hij verborgen kastjes aan de binnenkant van de kastdeurtjes.

De dochter had het al lang en breed door voordat ze het zelf door hadden maar hun samenzijn was veranderd in liefde, echte pure liefde. Zij spoorde hen aan om dit te bezegelen met het huwelijk. En zo geschiedde. Ze leefden lang en gelukkig maar ze hadden nog zo graag samen langer willen leven want ze waren nog zo verliefd op elkaar: verliefdheid in de omgekeerde volgorde.