Begin van dit jaar verloor ze plotseling haar man. Ze bleef achter in een groot huis, waar ze nog maar net woonden samen met hun hond. Haar zus, ook al weduwe, stond haar bij waardoor hun band nog hechter werd. Voor de hond kon ze niet meer zorgen want die had een strakke hand nodig, zoals ze dat zelf omschreef. Zij kon dat niet dus belde ze de fokker op met de vraag of hij een goede baas wist voor de hond. Dat wist hij. Er kwam een echtpaar op bezoek om kennis te maken en de hond ging meteen aan de voeten van de man liggen zoals hij dat bij zijn vorige baasje deed. Met een goed gevoel droeg ze de hond over aan zijn nieuwe baasje. Het huis was nu helemaal te groot. Ze ging op zoek naar een appartement in de stad waar haar zus woont. Niet te dichtbij maar wel bij elkaar in de buurt. Ze vond iets en zette het grote huis te koop, wat binnen een week was verkocht. Vandaag krijgt ze de sleutel van haar nieuwe appartement, op de verjaardag van haar man. Zoveel veerkracht ondanks het intense verdriet daarom is deze kaart voor haar. Binnenkort ga ik op de koffie in haar nieuwe onderkomen en vraag ik haar waar ze deze veerkracht vandaan haalt.

Alkmaar heeft vanaf vandaag haar eigen crematorium. Het crematorium beschikt over een ruime ontvangsthal, grote en kleine aula, grote en kleine zogenoemde koffiekamers en daarnaast heeft het crematorium een uitvaartcentrum met drie 24-uurs kamer, vernoemd naar karakteristieke Alkmaarse straten/gebieden.
Hieronder een korte rondleiding:

Het crematorium valt op door haar vormgeving, verzorgd door architect Jan Rietvink.De ontvangsthal.
De familiekamer, de ruimte waar de familie nog even tot rust kan komen voordat het afscheid begint.De grote aula met uitzicht over de weilanden, met in de verte de duinen van Egmond.De kleine koffiekamer met zachte warme kleuren en opvallend rode eyecatchers.De grote koffiekamer met over de gehele lengte uitzicht over de tuin en de landerijen richting Egmond.24-uurskamer De Zes Wielen.