Dit jaar had ik twee gesprekken met hen omdat zijn gezondheid achteruit ging. Hij wilde zijn laatste wensen vastleggen en had mij daarvoor uitgekozen.
Woensdag belde zij dat zijn gezondheid achteruit holde. Binnen 24 uur wilden ze hun hartstochtelijke wens in vervulling laten gaan en zo geschiedde: ze gingen meer dan volmondig ja tegen elkaar zeggen. De trouwambtenaar zorgde voor de benodigde paperassen, haalde zijn toga van het gemeentehuis, sprak legendarische woorden uit, de getuigen werden gemobiliseerd, in 3 uur tijd zorgde Bakkerij Beerse voor de taart en ik? Ik mocht dit prachtige, liefdevolle, onvergetelijke moment fotograferen.

In mei werd ik door Helga gebeld. Haar man was overleden door corona na weken tussen hoop en vrees te hebben geleefd, na weken hem niet bezocht te kunnen hebben in het ziekenhuis. Er brak een week aan waarin ik samen met Helga en haar gezin aan een prachtig afscheid werkte. Eindelijk konden ze iets doen maar uiteraard niet datgene wat zij wilden.
Gegrepen door hun verhaal nam ik contact op met Barbara van Beukering, o.a. schrijfster van “Je kunt het maar één keer doen” en met Theater de Vest in Alkmaar. Ons plan was om samen een bijeenkomst te verzorgen voor nabestaanden, die iemand zijn verloren door corona om hen handvaten te geven voor een goede rouwverwerking.
Die bijeenkomst is nog niet geweest maar wel hebben Barbara en Helga met elkaar gesproken en heeft Barbara het verhaal van Helga opgetekend in de Margriet.
Aangrijpend en enorme bewondering voor Helga, die haar verhaal heeft gedeeld en respect hoe Barbara dit verwoord heeft.
Je kunt dit verhaal lezen in Margriet nummer 52, 3 t/m 9 december.